The Chapel (2023)

Openingsfilm op het komende Filmfestival van Oostende.

Ik ben niet onverdeeld fan van Deruddere. Maar deze The chapel bekoorde me wel. Zijn beste sinds Crazy love. In The chapel krijgen we een blik achter de voorbereiding van de 12 finalisten van de prestigieuze Koningin Elisabethwedstrijd. Voor piano deze keer. We krijgen een blik van de totale afzondering in The chapel, een kasteeltje gelegen in Waterloo nabij Brussel, waar de finalisten zich kunnen voorbereiden op hun moment de gloire.

De grote lange ensembles ontbreken wel wat in de film, maar er zijn voldoende intermezzo's om je muzikale hart bij op te halen. Zo niet moet je maar naar de KEW zelf kijken. Centraal staat het meisje Jennifer, een Vlaamse die opgroeide in New York. Ze draagt echter een trauma met zich mee dat pas later tot uiting komt.

Het plot ontvouwt zich goed aan de hand van een reeks flashbacks. We leren haar ouders kennen. De één erg ambitieus en pusherig, de ander totaal ongeïnteresseerd in klassieke muziek. Maar beiden houden van hun dochter, elk op hun eigen (foute) manier. De andere personages komen amper uit de verf, maar dat is ook moeilijk als je maar 90 minuten voor ogen houdt.

De finale is knap en spannend. Zeer intense performance van Taeke Nikolai. En met het einde kan ik best vrede nemen. Gelukkig geen cliché aanpak dat ze ondanks alle belemmeringen alsnog de wedstrijd won. Fijn! Dikke 3,5*!

Dominique Deruddere doet ons kennis maken met de Koningin Elisabeth Wedstrijd.

Een jonge, gemotiveerde en gepassioneerde toppianiste worstelt met een gebeuren uit het verleden dat haar niet loslaat, ook niet tijdens de week in afzondering die haar optreden voorafgaat.

Soms wat thriller-mysterie-allure, maar bovenal een psychologisch drama.

Het is duidelijk dat hoofdrolspeelster Taeke Nicolai zich verbeten aspecten van het pianospel heeft eigen gemaakt, wat mede resulteert in een goede act.

Geen topfilm. Wel interessant maar mist iets. Misschien in zijn totaliteit wat overredingskracht.

Jennifer Rogiers [Taeke Nicolaï] is een getormenteerde, jonge pianovirtuoos die deelneemt aan het prestigieuze koningin Elisabethwedstrijd voor muzikanten die aan het begin van hun professionele carrière starten. Erg veel zin lijkt Jennifer er niet in te hebben en dat houdt verband met de druk die haar moeder haar al jaren oplegt en met het verlies van haar vader. Taeke Nicolaï had nog nooit piano gespeeld tot Deruddere haar deze rol aanbood. Derudderes gebruikt gedateerde montagetechnieken om dat te verhullen en maakt het voor het minder getrainde oor lastig om de kwaliteit van Jennifers optredens te beoordelen. Liefhebbers van pianoconcerten beleven hier mogelijk meer plezier aan, maar Nicolaïs eendimensionale spel getuigt van een gebrek aan dramatische diepgang. De titel verwijst naar de plaats waar alle deelnemers verblijven in de aanloop naar het concours.